น้ำยาป้องกันตะกรันในระบบบอยเลอร์ (Boiler Scale Inhibitor) มีหน้าที่สำคัญในการป้องกันการสะสมของแร่ธาตุ เช่น แคลเซียมและแมกนีเซียม ที่สามารถตกตะกอนและก่อให้เกิดตะกรันภายในบอยเลอร์ ซึ่งจะทำให้ประสิทธิภาพการถ่ายเทความร้อนลดลงและเพิ่มการใช้พลังงาน
น้ำยาป้องกันตะกรันบอยเลอร์ที่ใช้บ่อยมีดังนี้:
-
ฟอสเฟต (Phosphate)
- ฟอสเฟตถูกเติมในน้ำบอยเลอร์เพื่อป้องกันการตกตะกอนของแคลเซียม โดยฟอสเฟตจะทำปฏิกิริยากับแคลเซียมและแมกนีเซียมในน้ำเพื่อสร้างสารประกอบที่มีเสถียรภาพและป้องกันการตกตะกอนเป็นตะกรัน
- ใช้บ่อยในบอยเลอร์ที่ทำงานในความดันต่ำถึงปานกลาง
-
โพลีฟอสเฟต (Polyphosphate)
- ปรับปรุงจากฟอสเฟตทั่วไป สามารถป้องกันการเกิดตะกรันได้ดีกว่าโดยการจับตัวกับแร่ธาตุต่างๆ และป้องกันไม่ให้เกิดผลึกแข็งตัว
- เหมาะสำหรับบอยเลอร์ที่ทำงานในสภาวะที่อาจเกิดตะกรันได้ง่าย
-
EDTA (Ethylenediaminetetraacetic Acid)
- สารเคมีชนิดนี้ทำงานโดยการจับตัวกับไอออนของแคลเซียมและแมกนีเซียมในน้ำ ทำให้ไม่สามารถเกิดการตกตะกอนในบอยเลอร์ได้
- นิยมใช้ในระบบที่ต้องการการป้องกันตะกรันอย่างมีประสิทธิภาพสูง
-
โพลีเมอร์ (Polymers)
- โพลีเมอร์บางชนิดสามารถจับตัวกับแร่ธาตุในน้ำและป้องกันการก่อตัวของตะกรันได้ โดยสารเหล่านี้จะช่วยให้แร่ธาตุเหล่านั้นหลุดออกเป็นตะกอนที่สามารถถูกระบายออกจากระบบได้
- เหมาะสำหรับบอยเลอร์ที่มีการปนเปื้อนของแร่ธาตุสูง
-
โซเดียมเฮกซาเมตาฟอสเฟต (Sodium Hexametaphosphate)
- ใช้เป็นสารป้องกันตะกรันโดยจับกับแคลเซียมและแมกนีเซียม เพื่อไม่ให้เกิดการตกผลึกที่เป็นตะกรัน
การเลือกใช้น้ำยาป้องกันตะกรัน ขึ้นอยู่กับคุณภาพน้ำที่ใช้ ความดันของบอยเลอร์ และปริมาณแร่ธาตุในน้ำ